Als je het Monique en Cécile vraagt...

Een opwarmertje. Hoe ziet je mondkapje eruit?
Cécile: “Ik gebruik de standaard lichtblauwe wegwerpmondkapjes.”

Monique: “Ik heb zwarte met een witte binnenkant.”

Stel je voor, de lockdown is achter de rug. Wat ga je dan als eerste doen?
Cécile: “Naar buiten, met mensen afspreken. En naar mijn favoriete terras aan de Maas, een eindje onder Maastricht, waar ik woon. Heerlijk om daar straks weer een drankje te drinken en in de zon de krant te lezen.”

Monique: “Een heel fijn vooruitzicht! Waar ik me erg op verheug, is om weer etentjes te organiseren voor familie en vrienden met alles erop en eraan. Lekker uitgebreid koken en dan urenlang aan tafel met z’n allen.”

Wat is je lievelingseten?
Monique: “Ik vind alles lekker. Al heb ik wel een voorwaarde: het moet herkenbaar zijn. Ik eet bijvoorbeeld veel liever plakjes biet met geitenkaas dan een schuim van biet met geitenkaascrème.”

Cécile: “Van eenvoudige maaltijden tot luxe restaurantgerechten, ik word altijd blij van eten. Maar als ik moet kiezen, dan zeg ik: de Franse keuken en pure chocola.”

Met welke (bekende) persoon zou je een dag willen ruilen?
Cécile: “Met een restauranthouder. Als ik uit eten ga, let ik altijd op hoe het er in het restaurant aan toe gaat, hoe de sfeer en aankleding is en wat ik anders zou doen. Het lijkt me heerlijk om dat allemaal goed te organiseren, je gasten een fijne avond te bezorgen en ’s avonds tevreden naar huis te gaan.”

Monique: “Ik zou weleens willen ruilen met Tom Cruise: films maken en daar dan zelf in acteren. Of misschien nog beter: een serie maken; dan heb je nog meer tijd om je verhaal in geuren en kleuren te vertellen.”

Wat is jouw talent?
Cécile: “De boel regelen, alles strak organiseren, de handen uit de mouwen. Heel praktisch. Vandaar die restaurantdroom van me.”

Monique: “Uitstellen. Ik maak op zaterdag wel twintig plannetjes om er ’s avonds achter te komen dat ik alleen de krant gelezen heb en boodschappen heb gedaan. Mijn andere talent is dan ook dat ik heel goed van het moment kan genieten.”

En wat zijn je hobby’s?
Cécile: “Ik ben dol op bloemen en planten, hou van tuinieren, speel graag piano en vind het heerlijk om met de kinderen te kletsen en met de kleinkinderen te spelen. Ik maak ook graag kleren voor ze, ik heb al heel wat truitjes gebreid. Borduren vind ik ook leuk, lekker rustgevend.”

Monique: “Handwerken is een fijne manier om te ontspannen. Net als pianospelen. Iets voortbrengen met je handen, dat vind ik mooi. Verder wandel ik graag met de honden en geniet ik van de gezelligheid van mijn gezin.”

Hoe ziet je gezin eruit? En horen daar ook huisdieren bij?
Monique: “Wij hebben drie kinderen. Twee dochters van 18 – een tweeling – en een zoon van 26. En we hebben twee honden. Lieve lieverds zijn het; de kinderen en de hondjes.”

Cécile: “Ik heb een dochter en een zoon en twee kleindochters; ik ben blij dat ze in de buurt wonen.”

Hoe lang zit je al in de Raad van Bestuur van Dichterbij? Hoe oud was je toen je begon?
Cécile: “Dit is mijn vijfde jaar. Ik ben bij de Raad van Bestuur begonnen op mijn 55ste.”

Monique: “Ik ben twee jaar geleden toegetreden tot het bestuur; ik was toen 58.”

Jullie werken nu ook vanuit huis. Hoe voorkom je dat je vierkante ogen en een schorre stem krijgt van alle Teams-afspraken?
Cécile: “Ik probeer tussendoor even naar buiten te gaan, maar meestal lukt dat pas in de avond. Als ik een een-op-een-afspraak heb, kijk ik wel of ik dat telefoontje wandelend kan voeren. En tussendoor ren ik in huis af en toe de trappen op en af.”

Monique: “Soms ben ik tien uur per dag online aan het overleggen en kom ik nauwelijks aan beweging toe. Dat probeer ik na het werk in te halen door nog even met de honden naar buiten te gaan. Toch ben ik aardig aan het zitten en videovergaderen gewend geraakt. Het liefst blijf ik straks een deel van mijn afspraken online doen. Vijf dagen per week twaalf uur per dag onderweg zijn, vind ik intensiever dan alle Teams-vergaderingen nu.”

Hoe zorgen jullie ervoor dat jullie verhaal duidelijk bij de cliënten komt?
Cécile: “Zingeving is een belangrijke opdracht in ons werk. Als organisatie streven we naar een fijne dag en een fijn leven voor onze cliënten. Hoe gaat het met hen? Wat hebben zij nodig? Wat zijn hun vragen en wensen? Daar draait het om. Via de cliëntenraad, locatiebezoeken en natuurlijk de input van medewerkers zoeken wij steeds naar passende antwoorden. Ons verhaal is hún verhaal; zij spelen de hoofdrol.”

Monique: “Juist daarom kijken wij er ook zo naar uit om straks weer bij locaties langs te gaan en van hen zelf te horen hoe het met onze cliënten en medewerkers gaat. Dat is belangrijk voor ons werk en ook nog eens ontzettend leuk. Jammer om dat nu al zo lang te missen, maar met het vaccineren is het aftellen echt begonnen!”