Conciërge Hans van ROC de Leijgraaf krijgt iedere donderdag hulp van Michael. Ze kunnen het goed met elkaar vinden. Met Hans’ hulp gaat Michael zijn eigen fietskar lassen.

Het is donderdag 12 uur. Michael en Hans lopen de centrale kantine binnen van het ROC. Michael weet precies wat hij moet doen. Hij zet de stoelen en tafels recht, pakt een papiertje op dat op een tafel ligt. Hans kijkt vanaf een afstandje goedkeurend toe. En corrigeert Michael als het naar zijn zin niet goed genoeg is. “Toezichthouden is een belangrijke taak van ons”, zegt hij. “Wij zorgen dat alles netjes is. We spreken dus ook studenten aan die niet opruimen.”

Michael is een van de cliënten van Dichterbij die donderdags actief zijn bij ROC de Leijgraaf in Veghel. ’s Morgens doen studenten spelletjes en activiteiten met hen, ’s middags helpen de cliënten in school. Op zoek naar een baantje voor Michael, kwamen de begeleiders al snel uit bij Hans. Vanaf het eerste moment klikte het. Hans: “Ik werk graag met Michael samen. Ik leg rustig uit wat hij moet doen, hij luistert goed. Ik laat hem ook zoveel mogelijk zelfstandig doen. En als iets fout gaat, stel ik hem vragen, zodat hij er zelf achter komt wat hij fout gedaan heeft. Zo leert hij het meeste.”

En Michael? Die vindt het werk helemaal geweldig. Hij had al ervaring, want iedere maandag is hij ook hulpconciërge op een basisschool. “Het is leuk en zinvol werk. Het zou tof zijn als ik hiervan mijn beroep kan maken. Zodat ik echt salaris verdien.” Extra gaaf aan het werk op de Leijgraaf vindt Michael dat er een opleiding voor autotechniek is. “Ik ben gek op auto’s. Als Hans en ik tijd over hebben, gaan we er wel eens kijken. Ik wil ook graag leren lassen, dan kan ik mijn eigen fietskarretje maken.” Hans ziet dat wel zitten. “Michael heeft al één keer kunnen lassen, dat gaan we vaker doen. Hoe tof is het als hij straks een zelfgemaakt karretje achter zijn fiets heeft hangen?”

Hans en Michael zijn een superteam, als je het mij vraagt!