Naar inhoud

Als je het Rob vraagt

Testheader

Rob

Rob leefde in een klein wereldje. Hij was zo onzeker dat hij zijn kamer niet uit durfde. In zijn dromen trok hij er wel op uit; dan maakte hij autoritjes en reisde hij met de trein. Als hij daarover nadacht of daarover met zijn naasten sprak, kreeg hij een twinkeling in zijn ogen. Maar het zou er nooit van komen. Een stap buiten zijn kamer was te spannend voor Rob. Hij durfde écht niet.

246 - Gennep

Met veel geduld, door veel met Rob te praten en goed naar hem te luisteren, kregen de mensen om hem heen het toch voor elkaar om Rob mee naar buiten te nemen. Ze namen hem bij de hand en gaven hem de tijd en de ruimte. Ze maakten een kleine wandeling en liepen dan vlug terug naar huis. Ze reden een stukje met de auto en keerden om zodra het te spannend werd. Ze gingen heel even op de koffie bij een collega in de buurt. Stapje voor stapje kreeg Rob wat meer vertrouwen en elke keer bloeide hij daar een beetje meer van op.

246 - Gennep (3)
246 - Gennep (4)

Na heel veel kleine stapjes was het tijd om de grote droom van Rob in vervulling te laten gaan. Al zo lang hij zich kon herinneren wilde hij eens conducteur zijn. En dus zette Rob op een dag voet in de conducteurskantine van de NS. De man die eerder zijn kamer niet uit durfde, voelde zich hier als een vis in het water. ‘Hoe gaat het ermee?’, vroeg hij al zijn collega’s-voor-een-dag.
Rob kreeg een bodywarmer en een pet die hij de hele dag vol trots gedragen heeft, ondanks het warme weer. Bij alle haltes richting Den Bosch en weer terug blies hij op zijn fluitje en hield hij het bordje omhoog om de trein te laten vertrekken. Conducteur Kees vertelde hem dat hij nog nooit iemand zo hard had horen fluiten! En waar denk je dat Rob tijdens de rit zat? Inderdaad, in de cockpit, naast de machinist. Toen Rob op het station in Den Bosch zijn zwemjuf tegenkwam, kon hij geen tijd voor haar maken, zo druk was hij aan het werk. “Nu niet, andere keer”, zei hij haar. Alle treinreizigers begroette hij natuurlijk wél enthousiast, zoals een echte conducteur dat doet. Twee conducteurs die hem zagen en raakten nieuwsgierig naar hun nieuwe collega. Ze vroegen Rob: “Wat ben je aan doen?”. “Ik werk hier”, zei Rob. En zo is dat.

Bekijk ook eens de verhalen van Elly, Theo, Gustavo en Rick

246 - Gennep (5)
Logo Als je het mij vraagt

'Als je het mij vraagt' is de manier waarop medewerkers van Dichterbij jou leren kennen. Om erachter te komen wat jij wilt. Dat merk je doordat we naar je luisteren en met jou praten. Ook met de mensen die bij jou horen, zoals je familie. Zo kunnen we jou nog beter helpen met een fijn leven. Lees meer over onze werkwijze 'Als je het mij vraagt'. En laat je inspireren door de verhalen van andere cliënten. Volg ons ook op onze populaire facebookpagina.