Carrièreswitch: van crediteurenadministratie naar Begeleider EVB+
Hans Goossens (49) werkte jarenlang met veel plezier op de crediteurenadministratie van een transportbedrijf. Toch begon het op zeker moment te kriebelen. Een baan in de gehandicaptenzorg, zou dat iets voor hem zijn? Het idee voor die ommezwaai had wat tijd nodig om te landen, maar nu is Hans helemaal in zijn element als begeleider EVB+ in opleiding.
“Mijn vriendin werkt al jarenlang bij Dichterbij en kwam altijd met mooie verhalen thuis. Zelf had ik een leuke baan bij een transportbedrijf. Ik werkte er al twintig jaar en had het er prima naar mijn zin. Maar een jaar of drie geleden besloot ik toch het roer om te gooien. Dat was na een reis naar Gambia, waar we een school voor kinderen met een verstandelijke beperking bezochten. Daar was ik zo van onder de indruk! Bij het transportbedrijf hield ik me voornamelijk met cijfers bezig. Dat is ook van belang, maar in Afrika voelde ik: ik wil van betekenis zijn voor mensen.”
Meteen een goed gevoel
“Ondanks mijn overtuiging en enthousiasme om in de gehandicaptenzorg aan de slag te gaan, heeft het nog twee jaar geduurd voor ik de stap echt zette. Het is toch niet niks. Van een regelmatige naar een onregelmatige werkweek, voor het eerst in dertig jaar weer naar school. En ik leverde ook aan salaris in. Maar ik kan je in alle eerlijkheid zeggen dat ik geen seconde spijt heb gehad van mijn switch.
Mijn keuze voor Dichterbij was snel gemaakt. Ik had meteen een goed gevoel bij de kennismakingsgesprekken en meekijkmomenten. En de organisatie faciliteert en bekostigt mijn opleiding, wat ik als zij-instromer een belangrijke voorwaarde vind.”
Intensief en bijzonder
“De groep waar ik nu als begeleider werk, bestaat uit vier mannen en een vrouw met een ernstig verstandelijke beperking en gedragsproblematiek. De eerste zes weken werkte ik boventallig, zodat ik alles kon afkijken van mijn collega’s en alle vragen kon stellen die in me opkwamen. Het was een intensieve, maar bijzondere periode waarin ik ook veel over mezelf te weten ben gekomen. Op al mijn handelen kreeg ik direct feedback van mijn collega’s en cliënten en ik was ook kritisch op mezelf. Dit ging goed, dat wat minder, hoe komt dat? Kan het ook anders? Is dat beter? Hoe reageren mensen op mij, hoe reageer ik op hen? Ik heb mijn collega’s de oren van het hoofd gevraagd. En steeds opnieuw waren zij bereid me tekst en uitleg te geven en een handeling nog een keer voor te doen. In één woord: geweldig!”
Hans over Pieter (54)
“Pieter is een fijne vent. Hij heeft het syndroom van Down en is ernstig verstandelijk beperkt. Als hij me iets wil vragen of duidelijk maken, komt hij naar me toe of klopt hij een keer met zijn hand op de muur. Hij maakt ook bepaald geluidjes en zo kan hij zich op zijn manier prima verstaanbaar maken.
Pieter heeft zijn eigen plekje in de woonkamer. De hoek waar zijn stoel staat is zijn domein. Daar zit hij graag, met zijn benen over elkaar, lekker om zich heen te kijken. Hij houdt van reuring. Pieter zit ook graag op de schommel die we speciaal voor hem hebben opgehangen. Mooi om te zien hoe hij van die beweging geniet. Een andere favoriete bezigheid is zwemmen. Een vrijwilliger neemt hem elke week mee naar het zwembad. Geweldig toch?!”
Waarom Hans begeleider EVB+ is geworden
Studeren en werken is pittig, maar het is vooral erg leuk en heel leerzaam om de theorie meteen in de praktijk te kunnen brengen. Met als kers op de taart de samenwerking met collega’s en het contact met cliënten.
Hans Goossens
Begeleider EVB+ in opleiding
Lichtjes
“De meeste cliënten kunnen niet praten en zijn voor vrijwel alle dagelijkse verrichtingen afhankelijk van mij en mijn collega’s. In het begin ben ik daar wel van geschrokken: wat is hun wereld klein, is dit alles wat zij hebben? Die gedachte heb ik nog steeds weleens, maar ik zie nu ook de lichtjes in hun ogen als ze genieten, als ze ontspannen zijn. Dat zit vaak in kleine dingen: een warme douche, een vrolijk liedje, een grapje of een aai over hun bol. Nabijheid, daar gaat het om.
Waar ik ook elke keer weer van geniet is het moment dat alle cliënten in bed liggen. Als ik nog wat voorgelezen heb, iedereen lekker ligt en rustig kan gaan slapen. Dan sluit ik de dag zelf ook met een goed gevoel af.”
Ook voor jou
“Omdat wij als begeleiders veel voor de cliënten moeten doen, is het soms flink aanpoten. Het komt dan weleens voor dat een cliënt die bijvoorbeeld even naar buiten wil of wil douchen, ongeduldig wordt. Ze kunnen hun onvrede uitstekend duidelijk maken, haha. Maar zodra ik dan weer toenadering zoek en laat merken ‘ik ben er ook voor jou’, keert de rust terug.
Ik wilde van betekenis zijn voor mensen en dat is precies wat ik nu elke dag ervaar. Het zal je niet verbazen dat ik dit werk iedereen aanraad. Speel je met de gedachten om de (over)stap te maken, kom dan een keer kijken. Neem contact op met Dichterbij, stel al je vragen, kom langs, loop een dagdeel mee. Studeren en werken is pittig, maar het is vooral erg leuk en heel leerzaam om de theorie meteen in de praktijk te kunnen brengen. Met als kers op de taart de samenwerking met collega’s en het contact met cliënten.”
Zo ziet een werkdag van Hans eruit
| 6.50-7.00 uur | Ik probeer er altijd tien minuutjes eerder te zijn om met mijn collega van de nachtdienst een kop koffie te drinken en te bespreken hoe de nacht verlopen is. |
| 7.00-9.00 uur | Als de dagdienst begint, is de eerste cliënt meestal al wakker. Ik help hem uit bed en onder de douche. Als hij fris en aangekleed in zijn rolstoel zit, maken mijn collega en ik de andere cliënten klaar voor de dag. |
| 9.00-9.30 uur | Twee cliënten gaan naar het activiteitencentrum op het terrein, een cliënt blijft ’s ochtends in de woning en gaat ’s middags naar het activiteitencentrum. We hebben voor iedere bewoner een dagprogramma op maat en kijken daarbij goed naar hoe iemand die dag in z’n vel zit. Wat kan iemand vandaag? Waaraan heeft de cliënt op dit moment behoefte? |
| 13.00 uur | Na de lunch komen de cliënten terug van hun dagbesteding. We drinken samen koffie, terwijl de andere cliënt naar het activiteitencentrum gaat. |
| 15.00-15.15 uur | De collega’s van de avonddienst arriveren. We nemen samen de dag door en bespreken eventuele bijzonderheden, waarna de dagdienst erop zit. |
| 15.30 uur | Om half vier komen de twee cliënten terug van hun middag bij het activiteitencentrum en is de groep weer compleet. De bewoners genieten van hun favoriete programma op de iPad, scheuren snippers uit boekjes – een rustgevende tijdsbesteding –, luisteren muziek en rusten wat uit. |
| 17.00-18.00 uur | Tussen 17 en 18 uur eten we met de cliënten. Daarna doen we verschillende activiteiten: we wandelen, kijken tv, schommelen of springen op de trampoline. |
| 20.00-21.00 uur | Tussen 20 en 21 gaan alle cliënten naar bed. We kletsen nog even of lezen een verhaal voor, waarna iedereen een rustige nacht tegemoet kan. Morgen weer een fijne dag. |
